اینترنت بدن یا IoB، فناوری‌ای رو به رشد است که با استفاده از حس‌گرهای بیولوژیکی، امکان نظارت بر سلامتی بدن انسان را به وجود می‌آورد. از مانیتورهای ضربان قلب تا دستگاه‌هایی که اطلاعات قلبی را به متخصصان ارسال می‌کنند، این فناوری در حال تغییر کردن چهره‌ی بهداشت و سلامت در جهان است.
فرم‌های مختلف IoB، از مانیتورهای ضربان قلب تا ایمپلنت‌های ریزتراشه، دسترسی کامل به بدن انسان دارند و اطلاعات بیومتریک زیادی را جمع‌آوری می‌کنند. این دستگاه‌ها اغلب دارای نرم‌افزارها یا قابلیت‌های محاسباتی هستند و می‌توانند با شبکه‌های اینترنتی ارتباط برقرار کنند.
نرم‌افزارها یا قابلیت‌های محاسباتی در دستگاه‌های IoB می‌توانند از چند خط کد ساده تا الگوریتم‌های پیچیده‌ای از یادگیری ماشین و هوش مصنوعی باشند. این دستگاه‌ها به اینترنت از طریق شبکه‌های تلفن همراه یا Wi-Fi متصل می‌شوند و نیازی به اتصال مستقیم ندارند.
توسعه‌ی دستگاه‌های IoB مانند پانکراس مصنوعی برای بیماران دیابتی می‌تواند درمان بیماری‌های مزمن را بهبود بخشد، اما همراه با آن خطراتی نیز وجود دارد. این فناوری ممکن است با خطرات امنیتی و حفظ حریم خصوصی همراه باشد که نیازمند مقررات شفاف و مشخص در مورداستفاده و حفظ داده‌های بیومتریک افراد است.
شکل 1 نمونه‌هایی از فناوری‌های موجود در اکوسیستم IoB را نشان می‌دهد که یا در حال حاضر در بازار ایالات‌متحده موجود هستند یا درحال‌توسعه هستند. دستگاه‌هایی که به اینترنت متصل نیستند، مانند مانیتورهای معمولی قلب یا دستبندهای پزشکی، در تعریف IoB گنجانده نشده‌اند. همچنین آهنرباهای کاشته شده که به برنامه‌های کاربردی گوشی‌های هوشمند متصل نیستند، جزء این اکوسیستم نیستند، زیرا این دستگاه‌ها حاوی نرم‌افزار نیستند.
در کل، IoB به‌عنوان یکی از فناوری‌های رو به رشد، در آینده نقش مهمی در صنعت سلامت خواهد داشت و احتمالاً جزء فناوری‌های پرطرفدار جهان خواهد شد.