در دهه گذشته، با پیشرفت تلفن همراه و رشد تصاعدی ترافیک اینترنت همراه، تغییرات چشمگیری در ارتباطات و شبکه‌های بی‌سیم رخ داده است. پیشرفت‌هایی مانند شبکه‌های سلولی کوچک، آنتن‌های MIMO و ارتباطات موج میلی‌متری، دسترسی بی‌سیم به اینترنت با سرعت‌های گیگابایتی را به کاربران وعده داده است. این پیشرفت‌ها منجر به ایجاد مفهوم محاسبات ابری سیار (MCC) شده است، که امکان اجرای خدمات محاسباتی در مراکز داده ابری از راه دور را فراهم می‌کند.
اما MCC با یک محدودیت اساسی روبه‌رو است: فاصله زیادی بین کاربر نهایی و مرکز ابری از راه دور که منجر به تأخیر زیاد در انتقال داده‌ها می‌شود. بنابراین، برای برنامه‌هایی که به تأخیر حساس هستند، MCC کافی نیست و معماری‌های جدید شبکه در حال طراحی هستند تا مفهوم محاسبات ابری را به بهترین شکل در شبکه‌های موبایل ادغام کنند.
در نسل پنجم شبکه‌های بی‌سیم، دستگاه‌های لبه فوق متراکم، ازجمله ایستگاه‌های پایه سلول کوچک و نقاط دسترسی بی‌سیم، دارای ظرفیت محاسباتی قابل‌مقایسه با سرورهای رایانه‌ای گذشته هستند. مهم‌ترین هدف این نسل از شبکه‌ها، پشتیبانی از تکامل فناوری اطلاعات، ارتباطات و اینترنت است. با توجه به برنامه‌هایی که در این نسل پیش‌بینی می‌شود، ازجمله بازی‌های آنلاین، واقعیت مجازی و پخش جریانی ویدیو باکیفیت بالا، نیازمندی‌های سرعت دسترسی بالا و تأخیر کم هستند.
همچنین، با ظهور اینترنت اشیا، اینترنت لامسه و شبکه‌های اجتماعی نسل بعدی، نیاز به تکنولوژی‌هایی ازجمله رایانش لبه سیار (MEC) احساس می‌شود. MEC اجازه می‌دهد تا محاسبات، ارتباطات و توابع شبکه به لبه‌های شبکه هدایت شوند و از این طریق تأخیر در مقیاس میلی‌ثانیه برای برنامه‌ها فراهم شود.
بااین‌حال، تکیه تنها بر محاسبات ابری برای کاهش تأخیر در مقیاس میلی‌ثانیه در نسل پنجم کافی نیست، و به همین دلیل از رایانش لبه سیار نیز استفاده می‌شود. این رویکرد همسو با ویژگی کلیدی شبکه‌های نسل بعدی است، که اطلاعات به‌طور فزاینده‌ای به‌صورت محلی تولید و مصرف می‌شوند.
برای اطلاعات بیشتر می‌توانید مقاله A Survey on Mobile Edge Computing را مطالعه فرمایید.
همچنین علاقه‌مندان به این موضوع می‌توانند با کلیک بر روی «معرفی دوره آموزشی مرتبط» “MEC & 5G” سامانه مدیریت یادگیری (LMS) را مشاهده کنند.